PIERWSZE CZYTANIE

1 P 1, 18-25 Cena naszego odkupienia

Czytanie z Pierwszego listu świętego Piotra Apostoła

Najmilsi:
Wiecie, że z waszego, odziedziczonego po przodkach, złego postępowania zostaliście wykupieni nie czymś przemijającym, srebrem lub złotem, ale drogocenną krwią Chrystusa, jako baranka niepokalanego i bez zmazy. On był wprawdzie przewidziany przed stworzeniem świata, dopiero jednak w ostatnich czasach się objawił ze względu na was. Wyście przez Niego uwierzyli w Boga, który wzbudził Go z martwych i udzielił Mu chwały, tak że wiara wasza i nadzieja są skierowane ku Bogu.
Skoro już dusze swoje uświęciliście, będąc posłuszni prawdzie celem zdobycia nieobłudnej miłości bratniej jedni drugich gorąco czystym sercem umiłujcie. Jesteście bowiem ponownie do życia powołani nie z ginącego nasienia, ale z niezniszczalnego, dzięki słowu Boga, które jest żywe i trwa. Każde bowiem ciało jak trawa, a cała jego chwała jak kwiat trawy: trawa uschła, a kwiat jej opadł, słowo zaś Pana trwa na wieki. Właśnie to słowo ogłoszono wam jako Dobrą Nowinę.

Oto Słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY:

Ps 147B, 12-13. 14-15. 19-20 (R.: por. 12a)

Kościele święty, chwal swojego Pana.
lub Alleluja.

Chwal, Jerozolimo, Pana, *
chwal twego Boga, Syjonie.
Umacnia bowiem zawory bram twoich *
i błogosławi synom twoim w tobie.

Kościele święty, chwal swojego Pana.
lub Alleluja.

Zapewnia pokój twoim granicom, *
i wyborną pszenicą hojnie ciebie darzy.
Śle swe polecenia na krańce ziemi, *
a szybko mknie Jego słowo.

Kościele święty, chwal swojego Pana.
lub Alleluja.

Oznajmił swoje słowo Jakubowi, *
Izraelowi ustawy swe i wyroki.
Nie uczynił tego dla innych narodów. *
Nie oznajmił im swoich wyroków.

Kościele święty, chwal swojego Pana.
lub Alleluja.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:

Mk 10, 45

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Syn Człowieczy przyszedł, żeby służyć
i dać swoje życie na okup za wielu.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

EWANGELIA

Mk 10, 32-45 Zapowiedź męki

Słowa Ewangelii według świętego Marka

Uczniowie byli w drodze, zdążając do Jerozolimy. Jezus wyprzedzał ich, tak że się dziwili; ci zaś, którzy szli za Nim, byli strwożeni. Wziął znowu Dwunastu i zaczął mówić im o tym, co miało Go spotkać:
«Oto idziemy do Jerozolimy. Tam Syn Człowieczy zostanie wydany arcykapłanom i uczonym w Piśmie. Oni skażą Go na śmierć i wydadzą poganom. I będą z Niego szydzić, oplują Go, ubiczują i zabiją, a po trzech dniach zmartwychwstanie».
Wtedy podeszli do Niego synowie Zebedeusza, Jakub i Jan, i rzekli: «Nauczycielu, chcemy, żebyś nam uczynił to, o co Cię poprosimy».
On ich zapytał: «Co chcecie, żebym wam uczynił?»
Rzekli Mu: «Użycz nam, żebyśmy w Twojej chwale siedzieli jeden po prawej, drugi po lewej Twej stronie».
Jezus im odparł: «Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić, albo przyjąć chrzest, którym Ja mam być ochrzczony?»
Odpowiedzieli Mu: «Możemy».
Lecz Jezus rzekł do nich: «Kielich, który Ja mam pić, pić będziecie; i chrzest, który Ja mam przyjąć, wy również przyjmiecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej lub lewej, ale dostanie się ono tym, dla których zostało przygotowane».
Gdy dziesięciu pozostałych to usłyszało, poczęli oburzać się na Jakuba i Jana. A Jezus przywołał ich do siebie i rzekł do nich: «Wiecie, że ci, którzy uchodzą za władców narodów, uciskają je, a ich wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie między wami. Lecz kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie sługą waszym. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem wszystkich. Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu».

Oto słowo Pańskie.

Wspomnienie

Dzień powszedni albo wspomnienie św. Bedy Czcigodnego, prezbitera i doktora Kościoła, albo św. Grzegorza VII, papieża, albo św. Marii Magdaleny Pazzi, dziewicy.

Św. Beda urodził się na północy Anglii w roku 673. Wstąpił do benedyktyńskiego opactwa Jarrow i spędził w nim całe życie na modlitwie i pracy naukowej. Już za życia nazywano go „Czcigodnym”. Umarł 25 maja 735 roku.
Hildebrand urodził się w Toskanii około roku 1028. Wstąpił do sławnego opactwa benedyktyńskiego w Cluny. Był doradcą kilku papieży. W roku 1073 został wybrany papieżem i przyjął imię Grzegorz VII. Przystąpił do reformy Kościoła, ale napotkał opór cesarza Henryka IV. Umarł na wygnaniu w Salerno 25 maja 1085 roku. Jego ostatnie słowa były: „Umiłowałem sprawiedliwość, a nienawidziłem nieprawości, dlatego umieram na wygnaniu”. Klęska św. Grzegorza była pozorna. Jego zasady przyjęły się wkrótce w całym Kościele.
Św. Maria Magdalena urodziła się we Florencji w roku 1566. W młodym wieku wstąpiła do klasztoru karmelitanek. Hasłem jej życia było „cierpieć a nie umierać”. Oczyszczona przez cierpienia, doznała wielkich przeżyć mistycznych. Umarła 25 maja 1607 roku.