Litania do św. Jana Pawła II

Kyrie eleison, Chryste eleison, Kyrie eleison.
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo, módl się za nami.
Święty Janie Pawle, módl się za nami.
Zanurzony w Ojcu, bogatym w miłosierdzie, módl się za nami.
Zjednoczony z Chrystusem, Odkupicielem człowieka, módl się za nami.
Napełniony Duchem Świętym, Panem i Ożywicielem, módl się za nami.
Całkowicie oddany Maryi, módl się za nami.
Przyjacielu Świętych i Błogosławionych, módl się za nami.
Następco Piotra i Sługo sług Bożych, módl się za nami.
Stróżu Kościoła nauczający prawd wiary, módl się za nami.
Ojcze Soboru i wykonawco jego wskazań, módl się za nami.
Umacniający jedność chrześcijan i całej rodziny ludzkiej, módl się za nami.
Gorliwy Miłośniku Eucharystii, módl się za nami.
Niestrudzony Pielgrzymie tej ziemi, módl się za nami.
Misjonarzu wszystkich narodów, módl się za nami.
Świadku wiary, nadziei i miłości, módl się za nami.
Wytrwały Uczestniku cierpień Chrystusowych, módl się za nami.
Apostole pojednania i pokoju, módl się za nami.
Promotorze cywilizacji miłości, módl się za nami.
Głosicielu Nowej Ewangelizacji, módl się za nami.
Mistrzu wzywający do wypłynięcia na głębię, módl się za nami.
Nauczycielu ukazujący świętość jako miarę życia, módl się za nami.
Papieżu Bożego Miłosierdzia, módl się za nami.
Kapłanie gromadzący Kościół na składanie ofiary, módl się za nami.
Pasterzu prowadzący owczarnię do nieba, módl się za nami.
Bracie i Mistrzu kapłanów, módl się za nami.
Ojcze osób konsekrowanych, módl się za nami.
Patronie rodzin chrześcijańskich, módl się za nami.
Umocnienie małżonków, módl się za nami.
Obrońco nienarodzonych, módl się za nami.
Opiekunie dzieci, sierot i opuszczonych, módl się za nami.
Przyjacielu i Wychowawco młodzieży, módl się za nami.
Dobry Samarytaninie dla cierpiących, módl się za nami.
Wsparcie dla ludzi starszych i samotnych, módl się za nami.
Głosicielu prawdy o godności człowieka, módl się za nami.
Mężu modlitwy zanurzony w Bogu, módl się za nami.
Miłośniku liturgii sprawujący Ofiarę na ołtarzach świata, módl się za nami.
Uosobienie pracowitości, módl się za nami.
Zakochany w krzyżu Chrystusa, módl się za nami.
Przykładnie realizujący powołanie, módl się za nami.
Wytrwały w cierpieniu, módl się za nami.
Wzorze życia i umierania dla Pana, módl się za nami.
Upominający grzeszników, módl się za nami.
Wskazujący drogę błądzącym, módl się za nami.
Przebaczający krzywdzicielom, módl się za nami.
Szanujący przeciwników i prześladowców, módl się za nami.
Rzeczniku i obrońco prześladowanych, módl się za nami.
Wspierający bezrobotnych, módl się za nami.
Zatroskany o bezdomnych, módl się za nami.
Odwiedzający więźniów, módl się za nami.
Umacniający słabych, módl się za nami.
Uczący wszystkich solidarności, módl się za nami.
JEZU, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
JEZU, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas. Panie.
JEZU, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

K: Módl się za nami święty Janie Pawle.
W: Abyśmy życiem i słowem głosili światu Chrystusa, Odkupiciela człowieka.
K: Módlmy się:
Miłosierny Boże, przyjmij nasze dziękczynienie za dar apostolskiego życia i posłannictwa świętego Jana Pawła II i za jego wstawiennictwem pomóż nam wzrastać w miłości do Ciebie i odważnie głosić miłość Chrystusa wszystkim ludziom. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Październik - miesiącem Różańca Świętego!

Ktokolwiek będzie mi służył przez odmawianie różańca świętego, otrzyma wyjątkowe łaski.
Obiecuję moją specjalną obronę i największe łaski wszystkim tym, którzy będą odmawiać różaniec.
Różaniec stanie się bronią przeciw piekłu, zniszczy, pomniejszy grzechy, zwycięży heretyków.
Spowoduje on, że cnoty i dobre dzieła zakwitną; otrzyma on od Boga obfite przebaczenie dla dusz; odciągnie serca ludu od umiłowania świata i jego marności; podniesie je do pożądania rzeczy wiecznych.
Dusza, która poleci mi się przez odmawianie różańca, nie zginie.
Ktokolwiek będzie odmawiał różaniec i odda się rozmyślaniu nad jego świętymi tajemnicami, nigdy nie będzie pokonany przez niepowodzenia. Bóg nie będzie karał w swojej sprawiedliwości, nie zginie śmiercią niespodziewaną, jeżeli będzie sprawiedliwym, wytrwałym w łasce Bożej i będzie godnym życia wiecznego.
Ktokolwiek będzie miał prawdziwe nabożeństwo do różańca - nie umrze bez sakramentów Kościoła.
Wierni w odmawianiu różańca będą mieli w życiu i przy śmierci światło Boże i pełnię Jego łaski.
Uwolnię z czyśćca tych, którzy mieli nabożeństwo do różańca świętego.
Wierne dzieci różańca zasłużą na wysoki stopień chwały w niebie.
Otrzymacie wszystko, o co prosicie przez odmawianie różańca.
Wszystkich, którzy rozpowszechniają różaniec, będę wspomagała w ich potrzebach.
Otrzymałam od mojego Boskiego Syna obietnicę, że wszyscy obrońcy różańca będą mieli za wstawienników cały Dwór Niebieski w czasie życia i w godzinę śmierci.
Wszyscy, którzy odmawiają różaniec, są moimi synami i braćmi mojego Jedynego Syna Jezusa Chrystusa.
Nabożeństwo do mojego różańca jest wielkim znakiem przeznaczenia do nieba.
Różaniec- Prosta droga do nieba.
Rozważania
-Tajemnice Radosne - Poniedziałek i Sobota

- Tajemnica zwiastowania
Cały świat zastygł w oczekiwaniu. Czy znajdzie się wreszcie ktoś, kto pójdzie za Bogiem do końca? Od Adama i Ewy nie było nikogo takiego. I teraz świat oczekuje z niecierpliwością. Młoda dziewczyna z Nazaretu odważyła się, choć nie do końca wiedziała, jak to będzie. I to jest właśnie ten cień, cień niewiedzy, który często i nam towarzyszy w spotkaniu z Bogiem.

Tajemnica nawiedzenia
Maryja nie kryje się małodusznie w swoim domu, nie chowa kurczowo skarbu, który otrzymała. Maryja idzie do swojej kuzynki, bo wie, że ona jej potrzebuje. Elżbieta stała się brzemienną w podeszłym wieku. Na pewno potrzebuje pomocy. Maryja to wyczuwa. I wyrusza. Tutaj także pojawia się cień, cień zmagania, zmagania z trudem drogi, wspinaczki w góry, skupienia na kimś drugim, zamiast na sobie. Cień trudu, który zawsze pojawia się wtedy, gdy człowiek pragnie naprawdę pomóc.

Tajemnica Narodzenia
Bóg się rodzi, moc truchleje…
Nie było na świecie większej radości nad radość betlejemskiej nocy. Ta radość jednak wytryskuje z ciemności odrzucania, ludzkiej obojętności. Człowiek prawdziwej radości, to ten kto pośród odrzucenia i nienawiści umie zauważyć Boże życie. Umie ucieszyć się z tego, że Bóg stał się jednym z nas i wszedł w każdą, nawet najciemniejszą przestrzeń naszego życia.

Tajemnica ofiarowania
Szukajcie, a znajdziecie, kołaczcie, a otworzą wam.

Symeon i Anna symbolizują tę właśnie prawdę Ewangelii. Jeśli prawdziwie szukasz Boga, odnajdziesz Go z pewnością. A gdy Go znajdziesz, musisz przygotować się na kolejny cień radości – ten Bóg będzie odrzucony przez wielu. Są tacy, którzy nie chcą Go w swoim życiu, którym krzyżuje plany i jest dla nich odrazą. Radość odnalezionego Boga miesza się tutaj z tragedią odrzucenia Go przez innych.

Tajemnica odnalezienia w świątyni
Bóg żyje pośród nas. Wydaje się, że Go poznaliśmy, przyjęliśmy, rozumiemy. I tu nagle okazuje się, że On chce być po trzykroć Świętym, Innym. Nie chce być wrzucony do kolejnej szuflady naszego umysłu, ograniczony naszymi pojęciami, przyzwyczajeniami. Przekonała się o tym Maryja, która przecież najlepiej Go znała. Jezus pokazał Jej kim naprawdę jest – Bogiem niezgłębionym. Bogiem, którego trzeba ciągle na nowo poznawać. To kolejny cień, cień niemożności poznania Boga do końca.

-Tajemnice Światła - Czwartek

1. TAJEMNICA ŚWIATŁA – CHRZEST JEZUSA W JORDANIE
Jan Chrzciciel nie chciał ochrzcić Chrystusa. Czuł się niegodny. Człowiek nawet najbardziej święty
nie może pełnić tak wielkich dzieł. A jednak okazuje się, że Bóg sam wybiera swoje narzędzia.
Nasza misja w Kościele, zadania, które Bóg daje nam do spełnienia, nie są nam dane dlatego,
że jesteśmy świetni. Powołanie polega na byciu wybranym. Bóg sam wybiera. On sam wie
dlaczego właśnie takiego kogoś wybrał. Bóg jest naszym światłem, a nie odwrotnie.

2. TAJEMNICA ŚWIATŁA – CUD NA WESELU W KANIE GALILEJSKIEJ
Wydaje się, że Chrystus nie interesuje się losem biednych weselników. „Czy to moja lub Twoja
sprawa niewiasto?” Czy aby na pewno, ich los jest Mu obojętny. To tylko pozory. Robi tak dlatego,
by nie być traktowanym jak magik. Pyta, czy rzeczywiście mi na Nim zależy, czy chcę za Nim iść.
Dopiero wtedy, gdy zobaczy naszą wiarę, tak jak zobaczył wiarę Maryi, jest w stanie działać.
Światło pojawia się, gdy człowiek uwierzy.

3. TAJEMNICA ŚWIATŁA – GŁOSZENIE KRÓLESTWA BOŻEGO I NAWOŁYWANIE
DO NAWRÓCENIA
Po co Chrystus dokonuje cudów? Czy uzdrawia dlatego, by wzbudzić sensację, zdobyć rozgłos,
by Go lubiano? Każdy cud, którego dokonał, ma nam uzmysłowić, kim On tak naprawdę jest. Cuda
mają sprawić, że w końcu w Niego uwierzymy i nawrócimy się z naszych samolubnych dróg,
że staniemy się Jego Królestwem.

4. TAJEMNICA ŚWIATŁA – PRZEMIENIENIE NA GÓRZE TABOR
Jezus ukazuje uczniom swoją Boską chwałę. Dlaczego? Chce ich zaszokować, zmusić
do posłuszeństwa, zmanipulować wielkością?
Okazuje się, że Tabor zdarzył się dlatego, by uczniowie mieli siłę przejść przez inną górę –
Golgotę. By umieli wrócić do Tego, którego opuścili w najtrudniejszym momencie.
By przypomnieli sobie, kim jest – Bogiem mocy i miłości. Tabor rozświetla ciemność Golgoty.

5. TAJEMNICA ŚWIATŁA – USTANOWIENIE EUCHARYSTII
Kiedy znikają wszelkie światła. Kiedy wydaje się, że Kościół to tylko zbieranina małych i słabych
ludzi, gdy zawodzi modlitwa, gdy nie widzimy sensu, zostaje jedno jedyne światło, które nigdy nie
zgaśnie. Kawałek chleba, który jako jedyny tak naprawdę daje życie, podtrzymuje nadzieję,
rozprasza ciemność, przywraca Kościołowi blask – Eucharystia, ta przedziwna obecność Chrystusa
w naszej szarej, trudnej codzienności.

-Tajemnice Bolesne - Wtorek i Piątek

Tajemnica agonii w Ogrójcu
Jezus upada na kolana w modlitwie, prosząc swojego Ojca, by oddalił od niego cierpienie i śmierć. Przecież znamy to uczucie bardzo dobrze. Nikt nie chce przeżywać cierpienia. Gdy mnie ono dotyka, chcę je z całą mocą odrzucić.
Jezusa nie ominęła i ta pokusa. Pokazuje nam jednak, że odpowiedzią na czekające nas cierpienie nie jest bunt przeciw Bogu, ale pokorne oddanie się w opiekę Ojca. „Nie moja wola, ale Twoja niech się stanie”.

Druga tajemnica bolesna odsłania Mistrza z Nazaretu bitego przez rzymskich żołnierzy
Siedzi i nic nie mówi, nie złorzeczy, nie przeklina. Czeka na sprawiedliwy sąd Ojca. Jak ja reaguję na obelgę ze strony innych? Atakuję? Przeklinam?
„Jak baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ją, tak on nie otworzył ust swoich”. Otrzymam moją sprawiedliwość od Ojca, ale teraz czas milczeć.

Tajemnica cierniem ukoronowania. „Oto człowiek!”.
Wystawiony na pośmiewisko, obdarty z godności, samotny, zniszczony przez grzech. Życie przysparza wielu takich momentów. Pojawia się pytanie: „Gdzie jest Bóg, kiedy dzieje mi się krzywda?”. Stoi z Tobą. I z Tobą znosi to upokorzenie. Sam stawia mu czoła, nie uchyla się.

Czwarta tajemnica bolesna to Chrystus idący z krzyżem.
Idzie z własnej woli. A gdzie jest Twój krzyż? Czy nie za łatwo się go pozbywasz, zostawiasz na uboczu, chcesz od niego uciec? Ten, który jest Twoją drogą, bierze go na siebie i nieustępliwie niesie.
Jeśli Ty weźmiesz krzyż z własnej woli, stanie się on lekki – „jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie”. On chce ponieść za Ciebie jego ciężar.

Zbawcza śmierć Jezusa na krzyżu.
Po co ona była? Czy nie mógł mnie łatwiej zbawić? Przecież Bóg może wszystko. A jednak umiera odrzucony i zhańbiony. Dlaczego? Po co?
Umiera, by moja śmierć i śmierć moich bliskich miała sens, by przeprowadziła mnie do nieba, do pełnego życia. Życie na ziemi to tylko początek, wstęp do prawdziwego życia. Trzeba umrzeć, by urodzić się na nowo. Umrzeć dla starego człowieka. I to naprawdę jest możliwe, możliwe, bo On zrobił to przede mną i za mnie.

-Tajemnice Chwalebne - Środa i Niedziela

Zmartwychwstanie
Po nocy porażki i śmierci nie zostaje już nic. Nie ma nadziei! Wszystko na nic, wszelkie nasze starania, dobre chęci, marzenia o sukcesie, szczęściu. Wszystko zostało pogrzebane. I wtedy… wkracza Bóg! Z największego zła wyprowadza najcudowniejsze dobro. Życie rodzi się ze śmierci i beznadziei.
Tajemnica zmartwychwstania przywraca wiarę w to, że można żyć, kochać i powstawać. Nie dlatego, że my, ale dlatego że ON tego chce!

Wniebowstąpienie to tajemnica Bożego zaufania do człowieka
Jezus odchodzi, zostawia Kościół w rękach Apostołów, w naszych rękach. Chce byśmy w pełni wzięli odpowiedzialność za życie. Po prostu nam ufa. Chce byśmy dojrzeli do pełni, a inaczej nie da się tego zrobić, jak przez odpowiedzialność. Posiadamy moc do świętego życia, nie pozbawionego wprawdzie trudu, ale zarazem wypełnionego Jego obecnością – „Ja jestem z Wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”.

Duch zstępuje na uczniów i Maryję
Bóg daje nam całą swoją mądrość, a wręcz Sam staje się naszą mądrością. Istnieje jeden warunek – oczekiwać daru z góry, czekać na Boga, na Ducha Świętego razem z braćmi. Czekać na Niego we wspólnocie Kościoła.
W dzień Pięćdziesiątnicy „znajdowali się WSZYSCY RAZEM na tym samym miejscu”. Czy żyję w oczekiwaniu na Ducha Świętego dzieląc życie z moimi braćmi, rodziną, wspólnotą?

Tajemnica Wniebowzięcia ukazuje projekt na nasze życie
Kiedyś, na końcu ziemskiego życia, mam razem z ciałem i duszą, trafić przed majestat Boga, tak jak stało się z Maryją. Czy szanuję moje ciało, czy istnieje jedność między nim a moją duszą. Czy żyję łaską uświęcającą? Jak z odpoczynkiem? Jak z systematyczną pracą? Maryja żyła tak, że od razu została wzięta do nieba cała. A jak jest ze mną?

Ostatnia tajemnica chwalebna wyraża miłość Syna Bożego do swojej Matki
Jest jej tak wdzięczny za macierzyństwo, że czyni ją matką i królową wszystkich, których kocha. Ona ciągle rodzi nowe dzieci dla nieba. Czy także i mnie? Jaka jest moja relacja do niej? Czy kocham ją tak samo jak jej Syn? Czy jest moją królową, czy jestem, czy pamiętam, czy czuwam z nią u drzwi nieba?