Niepokalane Serce Maryi: Sedno orędzia fatimskiego

Nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi zyskało znaczący zasięg wraz z objawieniami maryjnymi w Fatimie. Można powiedzieć, że jest to sedno orędzia, a także rozwiązanie problemów współczesnego świata.

Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. (Łk 2, 19)

Nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny w postaci Jej Niepokalanego Serca pojawia się po raz pierwszy w XIII wieku u św. Mechtyldy, św. Gertrudy, św. Bernardyna ze Sieny i innych. W XVII wieku św. Franciszek Salezy szczególnie propagował to nabożeństwo. Jednak to św. Jan Eudes, wielki apostoł Niepokalanego Serca (1601-1680), nadał decydujący impuls tej praktyce.

W tym samym stuleciu nabożeństwo do Najświętszego Serca Jezusa rozpowszechniane było za sprawą św. Małgorzaty Marii Alacoque i jej spowiednika św. Klaudiusza de la Colombière. Wraz z rozpowszechnianiem kultu Najświętszego Serca rozprzestrzeniało się nabożeństwo do Niepokalanego Serca. Zarówno św. Małgorzata Maria, jak i św. Klaudiusz byli głęboko oddani Niepokalanemu Sercu Maryi.

Począwszy od papieża Piusa VI, kilku papieży stopniowo rozpowszechniało to nabożeństwo, ale w 1944 r. papież Pius XII rozszerzył je na cały Kościół, ustalając jego obchody na dzień 22 sierpnia. Obecnie święto Niepokalanego Serca Maryi obchodzi się w sobotę po uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa, która jest ruchoma i przypada zawsze w piątek, dziewiętnaście dni po niedzieli Zesłania Ducha Świętego.

Nabożeństwo do Serca Maryi uratuje świat

Symbolika serca

Symboliczny język:

Człowiek wyraża swoją wiarę nie tylko poprzez pojęcia i słowa, ale także poprzez symbolikę.

Symbole to znaki zmysłowe, które przywołują lub reprezentują wyższą i bardziej abstrakcyjną rzeczywistość.

Na przykład, flaga narodowa reprezentuje ojczyznę; lilia przywołuje na myśl czystość; berło i korona reprezentują władzę królewską.

Spośród wszystkich symboli serce ludzkie jest być może najbardziej powszechne i uniwersalne.

Kilka przykładów różnych symbolicznych znaczeń słowa „serce” można znaleźć zarówno w Starym, jak i w Nowym Testamencie:

Z całą pilnością strzeż swego serca, bo życie ma tam swoje źródło. (Prz 4, 23)

I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała”. (Ez 36, 26-27)

Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. (Mt 5, 8)

Niech Chrystus zamieszka przez wiarę w waszych sercach. (Ef 3,17)

Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego! (Ps 51, 12)

Serce, ściśle związane z emocjami, które wpływają na bicie serca, symbolizuje preferencje, a zwłaszcza miłość.

Na przykład, serce matki jest symbolem miłości bezinteresownej, pełnej czułości i bezwarunkowo zdolnej do największych poświęceń.

Z drugiej strony, przydomek Ryszarda I (1157-1199), „Lwie Serce”, wyraża jego nieustraszoność, odwagę, niezłomną waleczność i niestrudzoną wolę walki.



Serce fizyczne – symbol serca duchowego

Ojcowie Kościoła uważają, że kiedy z krzyża Pan Jezus uczynił Najświętszą Maryję Pannę matką św. Jana, ustanowił Ją także matką wszystkich ludzi.

Serce Maryi jest więc fizycznym symbolem Jej bezgranicznej miłości do Boga i do rodzaju ludzkiego. Ale fizyczne serce Matki Bożej jest także symbolem Jej serca duchowego. Tak więc w Niepokalanym Sercu Maryi czcimy także Jej życie wewnętrzne, Jej cnoty, Jej doskonałą czystość, Jej bezgraniczną pokorę, Jej uczucia i Jej smutek.

Przejmujące w tradycji katolickiej jest przedstawienie serca Maryi przebitego mieczem, symbolizujące Jej ogromny żal z powodu bycia świadkiem i pragnienia męki i śmierci Jej Syna dla zbawienia naszych dusz.

Jezus pragnie nabożeństwa do Niepokalanego Serca

W 1916 r. anioł, który przyszedł, aby przygotować troje pastuszków na objawienia Najświętszej Dziewicy, powiedział im: „Serca Jezusa i Maryi uważnie słuchają waszych próśb”.

W innym objawieniu anioł powtórzył orędzie: „Módlcie się! Módlcie się dużo! Przenajświętsze Serca Jezusa i Maryi chcą okazać przez was miłosierdzie”.

A sama Matka Boża w drugim objawieniu powiedziała Łucji:

„Jezus chce posłużyć się tobą, aby ludzie Mnie lepiej poznali i pokochali. Chce On ustanowić na świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca. Tym, którzy je przyjmą, obiecuję zbawienie. Dusze te będą tak drogie Bogu, jak kwiaty, którymi ozdabiam Jego tron”.

Dowiedziawszy się, że po śmierci swoich kuzynów zostanie sama na ziemi, Łucja była zrozpaczona. Najświętsza Dziewica pocieszyła ją, mówiąc:

„Nigdy cię nie opuszczę, moje Niepokalane Serce będzie twoją ucieczką i drogą, która zaprowadzi cię do Boga”.

Te dwa stwierdzenia – że Jezus chce ustanowić na świecie nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi oraz że Jej Niepokalane Serce jest schronieniem dla cierpiących dusz i drogą, która prowadzi do nieba – podsumowują duchowość fatimską.

Niepokalane Serce Maryi

Tak jak nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa jest niezbędne, ponieważ podkreśla odkupieńczą miłość Słowa Wcielonego, tak też nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi podkreśla współodkupieńczą miłość Matki Bożej.

W przeciwieństwie do Serca Jezusa, Serce Maryi nie uczestniczy w unii hipostatycznej i dlatego jest sercem czysto ludzkim. Jest to serce najdoskonalszego ze stworzeń, które wyniosło miłość Bożą do najwyższego możliwego poziomu i zostało ściśle zjednoczone z Sercem Jezusa w macierzyńskiej i synowskiej zażyłości. Ta zażyłość rozpoczęła się wraz z Wcieleniem Słowa w Jej najczystszym łonie, a zakończyła się wraz z Jej ostatnią ofiarą na Kalwarii – gdzie ofiarowała swego Syna za nasze zbawienie – i trwa nadal w niebie.

Przez Serce Maryi, jak wyjaśnia o. José Maria Canal CMF, „rozumiemy Jej intymność, macierzyńskie uczucia, miłosierdzie i czułość wobec grzeszników”. Dla papieża Piusa XII jest ono „symbolem całego życia wewnętrznego, którego doskonałość moralna, zasługi i cnoty przekraczają wszelkie ludzkie pojęcie!”.

Pius XII podkreśla również współczucie tego macierzyńskiego Serca: „Najczystsze Serce Dziewicy [jest] siedzibą tej miłości, współczucia i wszystkich najwznioślejszych uczuć, które tak bardzo przyczyniły się do naszego odkupienia, zwłaszcza gdy Ona 'stabat iuxta Crucem', stała czujnie obok Krzyża.”

Nabożeństwo do Najświętszego Serca Jezusa i Serca Maryi musi iść w parze

„Aby z nabożeństwa do Najświętszego Serca Jezusowego spływały na wszystkich chrześcijan, a nawet na cały rodzaj ludzki, obfitsze łaski, niech wierni dopilnują, aby do tego nabożeństwa ściśle przylgnęło Niepokalane Serce Matki Bożej (…). Jest więc rzeczą zupełnie stosowną, aby lud chrześcijański – który otrzymał życie Boże od Chrystusa przez Maryję – po spłaceniu swego długu czci wobec Najświętszego Serca Jezusa, ofiarował także najmiłościwszemu Sercu swej niebieskiej Matki odpowiednie akty pobożności, uczucia, wdzięczności i wynagrodzenia. Całkowicie zgodny z tym najsłodszym i najmądrzejszym zrządzeniem Bożej Opatrzności jest pamiętny akt konsekracji, przez który My sami uroczyście poświęciliśmy Kościół święty i cały świat nieskazitelnemu Sercu Najświętszej Maryi Panny”.

– Pius XII, encyklika Haurietis Aquas, 63, 72, 124 (własne tłumaczenie)

Fatima i Niepokalane Serce Maryi – Nabożeństwo Pięciu Pierwszych Sobót

Podczas drugiego objawienia w Fatimie Matka Boża ukazała widzącym Łucji, Franciszkowi i Hiacyncie swoje serce otoczone cierniem. Później, 10 grudnia 1925 r., w prywatnym objawieniu siostrze Łucji, poprosiła o nabożeństwo zadośćuczynienia pod postacią Pięciu Pierwszych Sobót Miesiąca.

Matka Najświętsza ukazała się wraz z Dzieciątkiem Jezus, które stało nad świetlistym obłokiem. Matka Boża oparła jedną rękę na ramieniu Dzieciątka, a na drugiej trzymała serce przebite cierniem.

Dzieciątko powiedziało: „Zlituj się nad Sercem twej Najświętszej Matki, okolonym cierniami, które niewdzięczni ludzie wbijają w każdej chwili, a nie ma nikogo, kto by przez akt zadośćuczynienia te ciernie powyjmował”.

Najświętsza Panna dodała:

„Córko moja, spójrz na Serce moje otoczone cierniami, które niewdzięczni ludzie przez bluźnierstwa i niewdzięczność w każdej chwili wbijają. Przynajmniej ty pociesz mnie i przekaż, że tym, którzy w ciągu pięciu miesięcy, w pierwsze soboty, wyspowiadają się, przyjmą Komunię św., odmówią część różańca i będą mi towarzyszyć przez kwadrans, rozważając 15 tajemnic różańcowych, w intencji zadośćuczynienia Mnie, w godzinę śmierci obiecuję przyjść im z pomocą, ze wszystkimi łaskami potrzebnymi do zbawienia (...)”.

– Matka Boża do Łucji, 10 października 1925 r.

Źródło artykułu: americaneedsfatima.org

https://polskakatolicka.org/pl/artykuly/niepokalane-serce-maryi-sedno-oredzia-fatimskiego

Dlaczego Fatima obiecuje nam zarówno karę, jak i triumf

W tym roku obchodzimy 108. rocznicę objawień Matki Bożej w Fatimie. Daje nam to okazję do refleksji nad światem i problemami, z którymi obecnie mierzy się w Kościół.

Prośby do Matki Bożej

Wielu uważa, że czeka nas mroczna przyszłość, ponieważ orędzie i prośby Matki Bożej zostały w większości zignorowane. Dziewica Maryja ostrzegała przed poważnymi konsekwencjami dla świata, jeśli ludzie nie nawrócą się i nie przestaną grzeszyć przeciwko prawu Bożemu.

Co się stało w Fatimie?

Dla tych, którzy nie znają historii objawień fatimskich, kilka podstawowych faktów.

Matka Boża po raz pierwszy objawiła się 13 maja 1917 r. trojgu pastuszkom, którzy pasali owce w pobliżu wioski Fatima. Poprosiła ich, aby wracali w to miejsce przez następnych pięć miesięcy, trzynastego dnia, kiedy to objawi im pilne przesłanie na nasze czasy.

Poświęcenie Rosji

W trakcie objawień nieustannie prosiła o modlitwę, pokutę i nawrócenie. Przepowiedziała przyszłe wydarzenia, które będą miały miejsce, jeśli ludzie nie będą pokutować. Prosiła również o poświęcenie Rosji Jej Niepokalanemu Sercu i praktykowanie nabożeństwa Pierwszych Sobót, w którym wierni są proszeni o spowiedź, przyjęcie Komunii św., odmówienie pięciu dziesiątek różańca i dotrzymanie towarzystwa Matce Bożej przez piętnastominutowe rozważanie tajemnic różańcowych w pierwsze soboty pięciu kolejnych miesięcy.

Cud słońca

W dniu ostatniego objawienia Matka Boża dokonała najbardziej spektakularnego cudu w historii nowożytnej, kiedy to 70 tysięcy ludzi – w tym antykatoliccy dziennikarze – zobaczyło słońce obracające się na niebie w ten zimny i deszczowy dzień: cud słońca. W ciągu 108 lat od tych objawień wszystko wydarzyło się dokładnie tak, jak zapowiedziała Matka Boża. Fatima ma imponujące osiągnięcia w przewidywaniu przeszłości i teraźniejszości. Są jednak tacy, którzy twierdzą, że to przesłanie jest już za nami. To już koniec. To było ponad sto lat temu, a więc przesłanie jest przestarzałe i nie trzeba go już słuchać. Nic bardziej mylnego. Orędzie fatimskie jest bardziej naglące niż kiedykolwiek.

Kościół przeżywa miażdżący kryzys

Już w 1917 r. Matka Boża sama wezwała do nawrócenia grzeszników. Wielokrotnie ostrzegała, że jeśli jej prośba nie zostanie wysłuchana i ludzie nie nawrócą się, świat dozna wielkiej kary, łącznie z unicestwieniem niektórych narodów. Teraz gdy minęło 108 lat, nikt nie może twierdzić, że stan świata uległ poprawie. Osłabienie wiary jest widoczne wszędzie. Kościół znajduje się w stanie miażdżącego kryzysu. Społeczeństwo rozpada się z powodu aborcji, zniszczenia małżeństwa i upadku moralności. Świat jest pełen kryzysów społecznych i politycznych oraz zagrożeń militarnych, które mogą się ujawnić w każdej chwili.

Fatima: Mocny argument na korzyść katolicyzmu

Fatima pilniejsza niż kiedykolwiek

Widać, że wielu ludzi się nie nawróciło. Nie ma wątpliwości, że prośby Matki Bożej nie zostały wysłuchane. A biorąc pod uwagę obecny stan rzeczy na świecie, jest mało prawdopodobne, że ludzie nawrócą się w najbliższej przyszłości. Dlatego Fatima jest bardziej nagląca niż kiedykolwiek, ponieważ przewiduje karę dla świata, który utracił poczucie porządku. Przesłanie mówi dokładnie to, co tak wielu woli ignorować: obecny kryzys jest kryzysem moralnym i dlatego wymaga moralnego rozwiązania.

Co jest potrzebne: przemiana serca

Społeczeństwo bez moralności zmierza do zatracenia. Wiele osób już to odczuwa. Widzą, że świat i jego instytucje rozpadają się. W samej rodzinie jest wiele sporów i niezgody. Albo nastąpi przemiana serca, albo ten świat zginie. I to jest właśnie wielkie piękno orędzia fatimskiego. Fatima to nie tylko orędzie dla tych, którzy odpowiedzieli na prośby Matki Bożej. Przemawia także do tych, którzy jej nie posłuchali i nie pokutują.

Niepokalane Serce Maryi

Fatima proponuje prawdziwą przemianę serca. Orędzie wzywa wiernych, aby schronili się w Niepokalanym Sercu Maryi jako sposobie osiągnięcia wielkiego powrotu do porządku w czasach próby i kary. Poświęcenie się Niepokalanemu Sercu Maryi oznacza powierzać Jej sercu wszystkie nasze troski, próby i problemy. Oznacza również, że powinniśmy upodobnić nasze serca do Jej Niepokalanego Serca. Innymi słowy, unikanie wszelkiego grzechu i naśladowanie Jej wielkiej cnoty. Matka Boża powiedziała widzącym w Fatimie, że dusze, które przyjmą nabożeństwo do Jej Niepokalanego Serca, znajdą w nim „zbawienie” i „miejsce schronienia”, a Jej Serce będzie „drogą, która zaprowadzi je do Boga”.

Najlepsze dopiero przed nami

Dlatego Orędzie Fatimskie jeszcze się nie skończyło. Znajdujemy się w przededniu wielkiej kary. Potrzebujemy ukierunkowania i siły. Potrzebujemy nadziei. A przesłanie fatimskie właśnie ją przynosi. Ci, którzy w czasie nadchodzącej burzy powierzą się Niepokalanemu Sercu Maryi, mogą oczekiwać spełnienia się Jej ostatniej zapowiedzi: „W końcu, moje Niepokalane Serce zatriumfuje. Ojciec Święty poświęci mi Rosję, która się nawróci i na pewien czas będzie światu dany pokój”.

W 108. rocznicę objawień musimy postanowić, że Fatima stanie się naszym drogowskazem. To jeszcze nie koniec. Najlepsza część, triumf, dopiero przed nami.

Ten artykuł jest tłumaczeniem artykułu Why the Fatima Chastisement and Triumph Await Us autorstwa Johna Horvata II i ukazał się na stronie tfp.org

https://polskakatolicka.org/pl/artykuly/dlaczego-fatima-obiecuje-nam-zarowno-kare-jak-i-triumf